Saat həyata işləyir...
Boyük şairimiz Rəsul Rzanın ruhuna
bağışladığım şeirlər
* * *
Rəsul Rza,
Rəsmini çəkərdim
Qarlı qış gecəsində
Gələcəyin qatarını
Gözlədiyin vaxt.
Çəkərdim dostların daranıb
Vaxt küləyində.
Bir də addım səslərinin
Şəklini çəkərdim.
Uyy dad, dəqiqə nə yaman gedir.
Alt dodaqdan ist dodağa
Yüksələn səsə Təbriz deyərdim.
Barmaqlarına
37 yazardım.
Baxışlarına deyərdim dəniz.
Ayaq pəncələrinin
üstə durmalıydın
yüz şəhiddən sonuncunu
görmək üçün.
Rəsul Rza,
Güllələr açılmadı bu qış
Güllər açıldımı görən?
* * *
Sən gələcəkdə qaldın
Rəsul müəllim,
Biz keçmışdə.
Bizim gələcəkdən başqa
Heç nəyimiz yox.
Birinci sırada bizə yer saxla.
Sevməkdən, duymaqdan öncə
Bir diləyimiz yox.
Indi bizi çağıra bilərsənmi
gələcəyə?
Sənsən gələcəkdə ilk tanışımız,
Sənsən gələcəkdə
bizi qarşılayan.
Gəlib çıxa biləcəyikmi
Yanına-
Şeirimiz zəifdi amma.
* * *
Rəsul müəllim,
Elə kimsəsizəm ki…
Bu qarışıq zamanda.
Bir şerini oxudum
Dilim açıldı.
Şeirindəki saitlər
Ürək döyüntüsü
Samitlər
Addım səsləri
Qalxdım ayağa
Mənə tərəf gələn var…
Misra yürüyündə
Çalxalanır mənalar.
Bəs mən nə edim?
məzarına gül qoydum
açıldı əlim
gülüm açıldı.
Çiçəklər məzarın
Üstündə daha gözəlmiş
Bəlkə də çiçəklərin
Ikinci adı xatırlamaqdı
Nəyisə, nəyisə yada salmaqdı.
Bunu mənə çiçəklər dedi.
indi məzarın önündə
Bir az dayanmaq…
Bir az düşünmək…
Bir az zamanın…
Səsini eşitmək…
Mənim üçün bir az ölməkdi.
Ilahi, nə yaxşıdı hərdən
Dünyada kimsəsiz olmaq…
* * *
Şairlərin arasındayam
Deyirəm Rəsul müəllim
Bu üzləri görmüş olar
Məsələn elə bu sifəti.
Natəvan klubunda
Bu sözləri eşitmiş olar
Məsələn elə bu söhbəti.
Ah bu söz...
Ah bu üz...
“Ədəbi mığmığalar”
bizi də də öldürdülər
Rəsul müəllim,
Toplaya bilsəm
Həyat qəlpəl ərini
Sərbəst şeirlərimi
Gətirəcəyəm yanına
Ön söz yazarsan
Adı da “Ölüm”,
Başlansın həyat.
* * *
Rəsul müəllim
Sağ olsaydım
Gələrdim yanına.
Yeni bir şeirini aparıb
Qoyardım evimə.
Sonra gedərdim Rusiyaya
Çörək dalınca…
Indi neyləyim
Sən sağ, mən ölü…
* * *
Fəxri Xiyabandayam-
Rəsul Rzanın məzarı önündə.
Saat neçədi- Sərvaz soruşur
-Saat işləmir burada
Ölüm işləyir.
-Neçəyə?
-Həyata.
* * *
Günəşə acdım qapımı
Gördüm şeirlərin gəliblər.
Öpdüm dostlarımın üzündən
Öpdüm şeirlərinin gözündən.
Dedim keçin ürəyimə
Yol gəlmisiniz.
Rəsul əmi, Rəsul əmi
Bir oğlan şeirin
Qəlbimin yçan göyünün
Altında durdu.
Qoşuldu mənə bir şeirin
O şeirlə getdim - gəldim
O şeirlə yatdım – durdum
O şeirlə qardaş oldum
Şeir oldu obam, yurdum.
* * *
Sənə daş atanların
Balaları
Indi də daş atmaqdadı.
Kişilər guya yaşamaqdadı.
Yenə də daşların
Qabağında dayanıb Anar.
Məncə, daşları onların əlinə
Yığan var.
Daşların qabağına
Çıxmasaydı Anar,
Deyərdik səndən sonra
qabağa çıxmağa
Bir adamımız yox.
Daşa cavab verməyə
Bir canımız yox
Nəsimi adında
ünvanımız yox...
Kimsəyə inamımiz
Gümanımız yox...
Amma fikir versən
Daşlar daha çiçəklərdən utanır.
Indi çiçəklər
 |
