|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Fəxrəddin ƏSƏD
|
|
|
|
|
|
|
SƏNDƏN YAMAN NİGARANAM
gördüyüm adamlar xofludu
özüm də xoflu gəzirəm
mənim ömrüm sahilsizdi
qaydalar içində üzürəm
bu şəhər də bu küçə də
adamlar da xof içində
sənə deyəjəklərimin gülüm
dadı qaçıbdı içimdə
qorxuram getdiyim yoldan
uzun-uzadı getdiyim
yanından keçib ötdüyüm
bu yollar belə kəsəmi
yaşamaqdan da qorxuram
elə səndən də qorxuram
səndən yaman nigaranam
ömrüm-günüm hey sevdijiyim
kimi haraylayım çağırım
janım həyanım ağrıyır
ikimiz bir janıq deyən
janında janım ağrıyır
BİR SÖZ GƏLMƏYİR AĞLIMA
bir söz gəlməyir ağlıma
şeir adına yazmağa
yuxular da görəmmirəm
obaşdan durub yazmağa
bir yuxu yuxu nədi ki
selə suya danışmağa
göy də ha dolur boşalır
mənlə hazır dalaşmağa
ağlıma heç nə gəlməyir
gələn də ağajlar otlar
bir səhər duram yuxudan
görəm qurd qoyunla otlar
amma yox belə olarsa
qoyun qurddan nə anlayar
qurd qoyunla otlasa da
mənim könlüm sonalayar
göydən daş yağır İlahi
qar da yox yağış da gəlmir
hamının gələni gəldi
tək mənim gələnim gəlmir
KƏPƏNƏK ÖMRÜ
kros yarışındayam mən deyən hələ
gejə də gündüz də qaçıram elə
qaçıram üstümə divar yeriyir
üstümə qayalar yoxuşlar gəlir
ağajlar jüjülər nə var yeriyir
bir biləydim çoxmu davam eləyər
mən elə qaçıram qaçıram elə
bir biləydim nədir nəçidir suçum
üstünə getdiyim çaylar quruyur
üstündən keçdiyim körpülər uçur
gedirəm üstümə kəpənək qonur
heyf əllərimdə qalan zərinə
bu mavi göylərə ağ vərəqlərə
heyf ürəyimdə qalan sözlərə
qaldıra bilmədim söz üzərinə
atlara minirəm düşürəm hələ
uzanan yollarda bişirəm hələ
Tanrı bir çimdik də duzunu göndər
kəpənək ömrünü yaşadığımdan
barı əllərimi qanada döndər
OYUN
yenə uzaq günlərin
üzümdə ilıq nəfəsi
kədərli qanadların
titrəyir qanlı kölgəsi
üzümdə oynayır kölgə
uzaqda tonqal qalammış
mənki dəli divanə
taleyi yağmalammış
ədərli qanadlar səssiz
indi əlimdən uçajaq
bu ömür bir oyummuş
qalan hər şey oyunjaq
QARĞI
qəfil dalğalanır sular
dalğalanır da qarğılar
sapa düzdüyün munjuqlar
əlindən düşüb dağılır
qarğı tütəkdi ömür-gün
unudulan köhnə tütək
ya səslənəjək yad əldə
ya da susajaq sənin tək
ağlayır quru qarğıya
sarmaşan bir söyüdgülü
mən çoxdan quru qarğıyam
nikahdan kənar sevgilin
qarğıya keçib deyəsən
qan sağılmış bəbəklərik
taleyi qarğı içində
təzə qarğımı bəklərik
BAYQUŞ
vallah axmaqdı bayquş
axmaqdı bu yarasa
gejə xaraba gəzir
yoxa çıxır sonrasa
qaranlığa söyləyir
bayquş pünhan eşqini
yağır qaranlıqlara
ömrün həsrət çiskini
nejə ağırdı susmaq
axmağam vallah axmaq
ən ağırı dünyaya
sənin gözünlə baxmaq
BURDA BİR ADA VARDI
dəniz xatirələrin
ovjumdakı göz yaşı
yağır gejə yarıdan
dənizə payız yağışı
dəyişibdi hava da
səsin rəngi və tamı
burda bir ada vardı
gözlər vardı badamı
səs oxuyur gejə yarı
"bu nə ömür nə sövdə"
toruma balıq düşüb
gözündə qara sevda
YOL GEDİR MƏNDƏN O YANA
may çiçəyi açan yolda
qara-qara qarışqa
nə gələn var nə gedən
bu yolda məndən başqa
may gilasına dönüb
göy üzü qıpqırmızı
xatirələr baş qaldırıb
indi döyər qapımızı
könül oxuyan nəğməyə
torağaylar oyanar
yolu tutub gedirəm
gedirəm özümdən o yana
KÖNÜL YARASI
fələk çaldıqja udunu
sözlər dərman tək udulur
hər şey keçir unudulur
getməyir könül yarası
illər ömrün ayrıjıdır
hər söz bir işıq ujudur
yarısı ağrı-ajıdır
nağıldı ömrün yarısı
düşüb fələyin felinə
bəxt sözü gəlməz dilinə
bir gün mürdəşir əlinə
çıxar bəxtinin qarası
MƏN İNDİ YORĞUN YOLÇU
hər şey çoxdan bəllidir
hər şey aydındı aydın
mən indi yorğun yolçu
sən indii tənha qadın
içində qarışıbdır
qəzəb həsəd şıltaqlıq
mənsə heç nə duymuram
nə kədər nə rahatlıq
eh mən sənə nə deyim
sağ salamat qalasan
dərdi çəkməyə nə var
təki hazır olasan
|
|
|
|
|
|
