|
PİRBƏNDİLƏR
Ey Gül, səni gördüm, cana gəldim!
Küfrü tərk edib, imana gəldim!
Danışdın, bal tökdü dil-dodağın,
Zənbur kimi uçub, şana gəldim.
Ey Gül, gönçəni ya çiçəksənmi?!
Çiçəklər tacında ləçəksənmi?!
Bu misalda bəni insan olmaz,
Xəyalsanmı, yoxsa gerçəksənmi?!
Ey Gül, nəcabətin kanısan Sən!
Xaqanı, sultanı, xanısan Sən!
Mənliyin heyrətdə qoydu məni,
Mənliyi olanın canısan Sən!
Ey Gül, tök gərdənə qara zülfün,
Hər teli naz eylər yara zülfün.
Əl uzatdım, əlim çalmaq istər,
Niyə döndü birdən mara zülfün?!
Ey Gül, cəlladdımı türfə tənin?!
Sıyrılmış xəncərmi tər bədənin?!
Qan qoxusu gəlir tiyəsindən,
Məqsədin qan tökməkdirmi Sənin?!
Ey Gül, Bülbülünü dara salma.
Yarı qoyub, meyli xara salma.
Hər nə eyləyirsən, eylə qurtar.
Mən Təbibi intizara salma.
|
|
