Ana səhifə Repressiya Qurbanları Qurultayların materialları Nəşrlər Fotoalbom
Azərbaycan
jurnalı
il
nömrə
ayrı jurnallar

Çingiz ƏLİOĞLU
TALISTAN DASTANI,
CAVANŞİR YURDU
Frans KAFKA
ATAMA MƏKTUB
Əhməd QƏŞƏMOĞLU
HƏSRƏT
Nahid HACIZADƏ
İLLƏRİN XATİRƏ İŞIĞINDA
Musa ƏLƏKBƏRLİ
Ayaz ARABAÇI
Fikrət SADIQ
«BUGÜNNAMƏ»
Müzahim İSMAYILZADƏ
QATARDA KEÇƏN GECƏ
Firuz MUSTAFA
Ironik monohekayələr
FƏXRƏDDIN MEYDANLI
Mobil QULUZADƏ
Nizaməddin ŞƏMSİZADƏ
İTMİŞ NƏSLƏ UVERTÜRA
(Davam)
Ka­mil VƏ­Lİ
«SO­VET ƏDƏ­BİY­YA­TI»:
GER­ÇƏK­LİK­LƏR, HƏ­Qİ­QƏT­LƏR, ZİD­DİY­YƏT­LƏR
Xədi­cə İS­GƏN­DƏR­Lİ
"SÖY­LƏ­RƏM PƏR­DƏ­DƏ GİZ­LİN
BE­LƏ MƏZ­MUN, MƏZ­MUN"
Nə­ba­ti ya­ra­dı­cı­lı­ğı­nın poe­ti­ka­sı­na da­ir mü­la­hi­zə­lər
To­fiq HA­CI­YEV
A­ZƏR­BAY­CAN ƏDƏ­Bİ Dİ­Lİ TA­Rİ­XİN­DƏ
FÜ­ZU­Lİ
POEZİYA
  

Ayaz ARABAÇI


  
İSTƏK

Gö­zü­mü yu­xu qa­na­dıb,
Ge­cə­ni gö­zü­mə sa­rı.
Ha­mı­dan üz dön­dər­mi­şəm,
Ge­di­rəm özü­mə sa­rı.

Sə­ni yax­şı ara­ma­ğı,
Üzü pa­yı­za sax­la­dım.
Uzun mət­ləb­lə­ri at­dım,
Qı­sa­dan-qı­sa sax­la­dım.

Bu axı­rın­cı və­dim­di,
And iç­dim da­ha, and iç­dim.
Bü­tün ad­la­ra “quş” qoy­dum,
Bir­cə Al­la­ha and iç­dim.

Yox, üzü dö­nük de­yi­ləm,
Se­vin­cin üzü ya­na­dı.
Sə­nə heç nə alam­ma­dım,
Ci­bi­min bağ­rı qa­na­dı.

Sev­dim, sev­gi­mi həs­rə­tə,
Yu­va qur­maq­dan baş­la­dım.
Mən sə­nə ya­xın gəl­mə­yə
Uzaq dur­maq­dan baş­la­dım.

Bir də bu­sə­ni xəl­və­ti
Ge­cə sa­çı­na do­la ver.
Mən bəl­kə bir də bit­mə­dim,
Bu ya­zı mən­siz yo­la ver.

Hər kə­sin gü­cü çat­ma­yan
Bu sev­gi da­ha yax­şı­dı.
Qo­vuş­maq həs­rət gə­ti­rir,
Ay­rı­lıq da­ha yax­şı­dı.

KÜ­ÇƏ­MİZ

Kü­çə­miz ya­man bo­şa­lıb,
Çə­ki­lib ge­dib­di ha­mı,
Be­lə də sü­kut­mu olar,
Va­hi­mə ba­sır ada­mı.

Kə­si­lib sə­sin-so­ra­ğın,
Qa­rı­şıb ba­şın gö­rü­nür.
Nə uşaq­lar at oy­na­dır,
Nə bir yad ma­şın gö­rü­nür.

Xəl­vət-xəl­vət iş gö­rüb­sən,
Mey­li­ni bi­zə bi­lir­dik.
Bu kü­çə­nin şan­sı­nı lap
Dox­sa­na, yü­zə bi­lir­dik.

Hə­rə bir­tə­hər ovu­nur,
O dal­da­da, bu dal­da­da.
Heç bu olan iş­di­mi ki,
Bir qız ha­mı­nı al­da­da.

Tə­ki bi­zim kü­çə­li ol,
Pa­yı­zın, qı­şın bəs idi.
Ölüb-ölüb di­ril­mə­yə
Bir­cə ba­xı­şın bəs idi.

Bil­dir­səy­din pis ol­maz­dı,
Gə­lər­dik, yo­la sa­lar­dıq.
Tək-tək gü­cü­müz çat­ma­dı,
Yı­ğı­şıb üzük olar­dıq.

* * *

Sən, ya mə­nim yu­xum­da­san,
Ya xə­yal­lar şə­hə­rin­də.
İn­di hər şey ca­vab­sız­dı,
Bu su­al­lar şə­hə­rin­də.

Nə qə­fə­sik, nə də qu­şuq,
Am­ma biz də do­ğul­mu­şuq.
Elə bil ki do­ğul­mu­şuq
Qey­lü-qal­lar şə­hə­rin­də.

Ta­nış də­niz, ta­nış ma­yak,
Azaq ge­dək, ba­rış­ma­yaq.
Gəl bir müd­dət da­nış­ma­yaq,
Gə­zək lal­lar şə­hə­rin­də.

Şax­ta, so­yuq, ayaz-adım,
Gəl­dim sə­nə ad­dım-ad­dım.
Acı ye­dim, acı dad­dım,
Həm bu bal­lar şə­hə­rin­də.

Bir ye­rim var, bir gö­yüm var,
Acı-şi­rin ta­le­yim var.
Nə­yim yox­du, hər şe­yim var
Eh­ti­mal­lar şə­hə­rin­də.

* * *

Ba­har mən­dən ürə­yi­mi is­tə­yir,
Bu­laq ki­mi çağ­la­ma­ğa ve­rim­mi?
Ya sə­nin­tək bir in­saf­sız gö­zə­lə
Yüz ye­rin­dən dağ­la­ma­ğa ve­rim­mi?

Şə­fəq­lə­ri çox ürə­yə sa­çı­lıb,
Han­sı eş­qin əza­bın­dan qa­çı­lıb.
Ya­nı­nız­da qul ba­za­rı açı­lıb,
Qol­la­rı­mı bağ­la­ma­ğa ve­rim­mi?

Sən­siz hə­yat zə­hər ki­mi, nə dad-tam,
Əri­dik­cə əri­yə­cək ca­nım-şam.
Çox do­lub­san, çox do­lub­san bu ax­şam,
Göz­lə­ri­mi ağ­la­ma­ğa ve­rim­mi?

Bir söz var ki, ya­rı de­mə, ya­rı de,
İn­dən be­lə öz di­li­nə arı de.
Gö­tür­mü­sən ürə­yi­mi, ba­rı de,
Əl­lə­ri­mi sax­la­ma­ğa ve­rim­mi?