sanki bu şəhərdə bu oteldə bu pəncərədə dayanıb durub zaman və mənim tənhalığım qapıya boylanır hər an
2
qapı döyülsə birdən diksinərəm mən paltosunun boynunu qaldırmış kölgənin addım səsləri dolacaq otağa Varşavaya qar yağır qar yağır ağacların üşüyən budağına xəfif bir sükut çökür qəribin yatağına
14-16.12.07, Varşava
Novotelin pəncərəsində düşüncələr
baxışlarım pəncərədən hey boylanar küçə küçə xəyallarım küçələrdən keçə keçə gah şəhərin o başında gah şəhərin bu başında dolaşırıq qoşa qoşa dolaşırıq biz baş başa gəzib gələn dil bilməyən xəyalları təkadamlıq nömrəmə ha yalvardım buraxmadı buraxmadı qapıçı qız bu gecə də qaldım yalqız mərtəbəni an içində qalxa qalxa 26-cı mərtəbədən əl uzatdım nöqtə əlim pəncərənin şüşəsində kölgən gəzir Marzalkovska küçəsində
15.12.07, Varşava
***
eşidə biləcəmmi sənin səsini duya biləcəmmi nəfəsini elektron poçtundan nədən biləcəm bunun sən olduğunu bu anda nə xəttin nə səsin var ekranda
mən köhnə adamam sözündən cümləndən düzüb qoşacam səni bu axşam monitorun yuxarı sağ küncünə
məni görürmüş kimi kövrəlib sıxılan cümlələri heca heca hərf hərf oxuduğum
sən də oxuyub yazılarımı uyuyacaqsan isti xəyalların qoynunda qoşa əl (əllərin) boynunda
monitorun ekranında məktublar uçuşur yenə əlini uzat mənə 15.12.07,
Varşava
***
bu qürbət ölkədə ilk gördüyüm insanların təbəssümündə unutdum qəribliyimi isindi mənimçün Varşavanın küçələri işıqlandı ertədən düşən geçələri insan qərib olmur qəriblik unudulan yerdə yabançı dil əriyir təbəssümün içində səninçün tanış gələn baxışlar bir biçimdə qulaqlarda gülüşlər gözlərimə hopubdur siluetlər bənizlər insanlar tanış gəlir doğmalaşan şəhərdə sən özün özünü qərib saymayan yerdə
10.12.07, Varşava
***
qibtə ediləcək bir azadlıq hissi var insanların gözündə daxili bir rahatlıq danışıqda sözündə sevinc dolu səs-küydü sevişən küçələrdə işıqlı gecələrdə
bu sevincli günlərdə neylədim sizlərtəki sevinib güləmmədim danışıb dinəmmədim gülüşə öyrəşməmiş üzümün yarısında təbəssümlər soyudu sizdə bahar bizdə payız sonudu
13.12.07, Qdansk
Solidarnost muzeyində
Bakının 20 yanvarını gördüm Solidarnost muzeyində
İllərin ağrısın içində yaşadaraq Polşanın son tarixin bizə danışırdı pan, bizlərin yaşadığın bizə danışırdı pan. Azadlıq eşqinin istisindən əriyən qara kabus kölgəsi deşilib dağılırdı, illərin yaraları anbaan sağalırdı. Sonunda günəş doğan bu sevincli günlərə baxıb sevinirdi pan. Bir sanlı tarix yatan Solidarnost muzeyində.
14.12.07, Qdansk
Qdansk son gecə
Qdansk bir küçəsində neçə əsr yaşayan şəhər sevincini mənimlə bölən məkan səninçün darıxacam yaman Neptunun heykəlinin yanındakı suya qəpiklər atıram bir daha qayıtmağa könlümü oyatmağa
küçədən keçən qonaqları çağıran yantar satan dilavər qocanın səsi oyadar məni röyalarımda
Baltlika pariaska kilsəsinin yanındakı Katownia türməsindən əsən soyuq külək hələ də üşüdür məni işıqlı Dliğa küçəsini addım-addım gəzən sərxoş xəyallarım məni yatmağa qoymur bu gecədən bu küçədən könlüm doymur
yuxusuz gecəm başlar gecənin gözlərində ayrılıq yağmuru var
