|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
BALAYAR SADİQ
|
|
|
|
|
|
|
CIDIR DÜZÜNDƏN REPORTAJ
İsa bulağında
əl-üzünü yuyur
unudulmaz xatirələr...
Cıdır düzünə səpələnmiş
mərmi qəlpələridir
“Koroğlu” üvertürasının
çiliklənmiş notları.
Hər şey
həqiqət rəngində, hər şey...
Xarı bülbülün ləcəkləri
Tanrıya yetməyən
imdad məktublarıdır.
Həqiqətin dili
xəcalətdən
topuq çalır burda.
Şeytan qəhqəhəsidir
Şuşa qalasında
qalanmış
gavur ocağının tüstüsü...
Bax,
Şuşa məscidinin divarlarındakı
güllə yaraları sızlayır hələ də...
Bəs sənin itkin düşmüş
vicdanından
“Qırmızı xaç”
məktub gətirirmi heç,
Məryəmin oğlu?!
MÜTALİƏ
Qadın ayaqları
dünyanın
ilk əlifbasıdır.
Hərflərin üsyanıdır
Adəmlə Həvvanın
alın yazısı...
Kişi və Qadın
iki qədim
əlyazmadır.
Biri
başdan oxunur,
biri yarıdan...
Mən atamın
mütaliəsiyəm...
TƏHQİR OLUNMUŞ ÖLÜM
Qatil
dar ağacının
xoşbəxtliyidir.
Dar ağacı
qatilin mükafatı...
İlk dəfə
boyundan yuxarı
qalxmaq xoşbəxtliyidir
qatilin ölümü...
Dar ağaclarını
edam etdilər,
seyrəlib
ümid meşələri.
İndi
Azadlıq çöllərində
təhqir olunur
qatillərin ölümü.
Bunu
Bilirsinizmi,
cənab ölüm qatilləri?
BALIQÇI HƏYATI
Tənhalıq səhrasında
balıq tutmaqla
məşğulam...
Ağlımı keçirmişəm
tilovun ucuna...
Üzündəki təbəssüm
balıq kimi çırpınır...
Sən
balıqçı olmağıma
şübhə edirdin...
Daha
çıx get...
balıqları hürkütmə,
səhranın
yuxusu islanar...
DÜŞÜNCƏ YOLU
Yol -
şəhər haqqında
düşüncədir...
Taleyin
küçələrində azmış
kənd uşağıdır şəhər...
öz içində
var-gəl edir
hər gün...
Həqiqətin
dizi üstə oturan
o kişini
sən görməmisən...
Yovşan ətirli
söhbətləri
hələ də
yaddaşımda ləpələnir...
Yol düşüncədir...
şəhər haqqında
olmasa da...
SƏNSİZLİK ROMANI
Sənsizlik açdı qapını...
boş otaqda
divarların
nə dediyini eşitmədim.
Pəncərədən
misra-misra
seyr etdim
otaqdakı sənsizliyi.
Dilimdəki sözlər
utandığından
atdı özünü
sənsizliyin ayağı altına...
Sonra
ürəyimi götürüb
barmaqlarımın ucunda
keçdim sənsizliyin yanından...
Qonşu otaqda
güzgüdən
sətir-sətir
boylanırdı sənsizliyin...
İndi
Bircə onu bilirəm ki,
bütün güzgülər sənsizlik romanıdır.
KÖHNƏ YOL QEYDLƏRİ
Bir kilo
söhbət etdim
yolun kənarındakı ağacla.
Budaqlar
sırtıq uşaq kimi
zəhləmi tökdü...
Gördüm narahatlıqla
başını bulayır
ağacın dibindəki daş -
qaşlarını çatmış halda.
Heyrətimdən
üç metr kəsdim,
kəfənim olsun deyə...
Sən demə,
ömür sadəcə
həqiqəti axtarmaq
cəhdi deyilmiş...
Ümid
köhnə yoldur,
əgər inanmırsan
üstündəki
ayaq izlərindən soruş...
NARINCI RƏNGLİ SÖHBƏT
Gəl,
həqiqət haqqında
narıncı bir
söhbət edək...
Mən onun rəngindən,
ucalığından
söz açım,
Sən isə
enindən,
uzunundan danış...
Sonra bir usta çağıraq,
dediyin ölçüdə
bir ev tiksin...
Qapısına
bu sözləri yazaq:
“Lütfən, arzuları
ayağınızdan çıxarın,
döşəməyə
həqiqət xalçası sərilib”.
SON MƏKTUB
İçimdə bitən
bu ağac
sənə yazdığım
son məktubdur,
ümidim...
Bir budağı
qonşu həyətinə
əyilib bu ağacın...
Hər gecə
yuxuma girir
qonşunun
əlindəki balta...
EYNƏKLİ MƏMLƏKƏT
Üfüqlər
əlləri qoynunda
baxır yollara...
Yollar
adam balası deyil,
söz anladasan...
Daha gözləri
yaxşı görmür
xatirələrin.
Eynəyini siləcəkdim,
məmləkətim...
Hələ də
mazuta bulaşmış
əllərimi axtarıram,
dostum ingilisin
ciblərində...
Üşüyür
dilimin ucunda
Tanrıya oxuduğum dua...
KÜLQABI
Qadınlar külqabıdır...
Sönmüş ehtirasların
məzarıdır külqabılar.
Daha bir
bənzətmə axtarmağa
halım yox...
Məncə
analar gül qabıdır...
Bəs sən
nə fikirdəsən, oğlum?
YAŞAMAQ DÜSTURU
Göydələnləri
kərpiç-kərpiç ləpələnir
bu şəhərin...
Qağayıların
toz basmış səsinin
rəsmidir
zibillikdə eşələnən
küçə itləri.
Üzünü yumağa
bir ovuc
su tapmır dəniz.
Burada düşüncələr
qısır qadındır...
Qoruyucu vasitələrə
verilən pulların üstündə
xəcalətin
barmaq izləri yox...
Göydələnləriylə
göy üzünü cırmaqlayan
bu şəhərdə
həqiqətin şalvarını
boynuna qalstuk eləyiblər...
Daha keçib,
bir ovuc
həyasızlıq borc ver,
üzümdəki həyanı silim...
Yaşamaq lazımdır, yaşamaq...
|
|
|
|
|
|
