|
HEYİF
Üfürmüşük ocağını, külünü, soldurmuşuq yarpağını, gülünü. Bilməmişik bu sevginin dilini, hər sözünü qəribsədib gülmüşük.
Qanad açıb uçmamışıq göydə biz, niyə bizi saxlamadı göy dəniz?! Sənə məndən, mənə səndən kim əziz?! Qədrimizi heyif ki gec bilmişik.
Nə çəkmişik gizli-gizli bilmədik, tək yaşadıq, dərdimizi bölmədik. Həsrət bizi öldürmədi, ölmədik, biz dünyaya sevmək üçün gəlmişik.
***
Bu yükü hardan götürdüm?! İndi daşıya bilmirəm. Yorulmuşam, necə verim, hansı naşıya bilmirəm.
Qaldırım qoyum başıma, götürüb atım çiynimə. Yükümü yüngül eyləyim, kürk kimi geyim əynimə.
Əlimdən alsalar əgər, o da dəyəcək şəstimə. Arada yastıq yerinə, başıımı qoyum üstünə.
Bu yükü kim verdi mənə?! Görsün, daşıya bilmirəm. İçimdə bu boyda yüklə, vallah, yaşaya bilmirəm.
|
|