|
SƏNIN OTAĞIN
Sənin otağını axtarır gözüm,
Baxışım dikilib pəncərənizə.
O evin içində yoxamsa özüm,
Ürəyim hər axşam qonaqdır sizə.
Dodağım ismini pıçıldayarkən,
Küləklər yetirsin səsimi sənə.
Sənin mənzilində olmasam da mən,
Qəlbində ki varam; bu, yetər mənə
***
"Yox" söyləsən, "get" söyləsən, bilirəm
Ürəyimdə hələ də boş yerin var.
Mən ki səni dünya qədər sevirəm,
Ovuc içi qədər sevsən nə olar?
Ulduzları ayağına sərərəm,
Bu məhəbbət kəhkəşanı silkələr.
Istə,sənə dünyaları verərəm,
Əvəzində sən ümid ver bir qədər.
Nəvazişlə bir gün baxsan üzümə,
Həyatımdan qəm, kədəri ataram.
Damla boyda məhəbbəti qıy mənə,
Dəniz boyda səadəti taparam.
***
Qarşımda ağ vərəq, əlimdə qələm,
Ürəyim doludur sözlə, kəlməylə.
Sıxır ürəyimi mənim qüssə, qəm,
Boşalda bilmirəm qəlbimi hələ.
Beynimdə narahat fikir, xəyallar,
Titrəyir qələmim, yaza bilməyir.
Nə qədər sözüm var, arzularım var,
Vərəqə yazmağa əlim gəlməyir.
Boşalda bilsəydim dərdi, niskili,
Qəlbim bu dərdlərdən qurtulacaqmı?
Min dərddən, möhnətdən keçən sevgimi,
Soyuq, ağ vərəqlər yaşadacaqmı?
Sıxır ürəyimi bu düşüncələr,
Mən yaza bilsəydim ağ vərəqlərə....
Mən yaza bilsəydim sənsiz gecələr
Bərabər min ilə, min əsrlərə...
Ah, bircə cürətim çatsaydı mənim,
Yazardım ən gözəl kəlmələri mən.
Bəlkə qazanardım sevgini sənin,
Duyardın sevgimi kəlmələrimdən.
Əfsus! Ürəyinin başqa hakimi,
Başqa sahibi var, sən özgəninsən.
Görən bircə dəfə sənə dedimi
Ana Təbiətin şah əsərisən?!
Unutdum sevinci, mən şadlığımı,
Bədbin bir həyata qapıldım, nədən?
Sən ona bəxş etdin öz varlığını,
Mənim varlığımı aldın əlimdən.
|
|
