|
Ramin Cahangirzadə
Elə dağılmışam kİ...
Elə dağılmışam ki, Tanrı da məni bir yerə toplaya bilməz. İzlərini, Şəhərin qara Asfaltlarında itirdim. Mavi gözlərin Boğuldu qara gözlərimin acı sahilində. Sarı saçlarını Qapınızın cırığında itirdim. Sənə yazığım gəlirdi... Səni yalqız bilirdim, Amma sən yal qızı idin. Elə dağılmışam kı, Heç, tanrı da məni bir yerə toplaya bilməz. Hək olmağını, Və sonra bir yala yalvarmağını eşidəndə, elə dağıldım ki, daha səndən heç bir iz də qalmadı məndə. Mən elə bilirdim, Səni qoruyacam bütün çirkinliklərdən... Amma qoruya bilmədim. Və indi Şeytanlar "sən yaşamalısan" deyərək, Danlayırlar məni... Tanrıya yalvarıram... - məni sil bu dünyanın kitabından... Məni sil bu çirkin sətirlərdən... Daha Paraqraf - Paraqraf Yaşamağımı istəmirəm.
Yorğun şəhər
Çıxdım ən uca yerə, Ayağımın altında Yırğalanan yorğun şəhər. Çən basmışdı... Düşüncələrin gədiyində, Qurd qoxusu. İzlərim soyumuşdu Varlığım soyulmuş can kimi. Baxırdım... Baxışlardan donurdu duyğum. Uşaqlar, Ax, uşaqlar! Nədənsə onların gözündə Can verirdi ulduzlar. Xiyabanlar İlan qorxusundan kirimişdi. Dəhşət! Dəhşət tökülürdü divarlardan. Körpələr hələ körpüdən keçməmiş Tökülürdülər tıkanların ağzına. Yuva salmışdı bayquşlar Günəş xarabalığında. Şəhər buzluğa çevrilmişdi, Sibirin buz dağlarına bənzəyən O şəhərdə bir ürək donmuşdu.
Dua etdİyİm əllərim...
Payızımdan oğurladılar Qızıl günəşimi, Əllərimi göyə qaldırıb dua etdim: -barı heç olmasa Ulduzumu özümə qaytar. Kimsə pıçıltı ilə qulağıma dedi:- Göydə nə var ki?!... Susdum, Sarmaşıq kimi dolaşdım, Çaşdım yollarda. Çarmıxa çəkəcəkmişlər onu, Qana boyayacaqmışlar Gün batmamışdan. -Mən sarsılmazam, deyə Öldü Ölənlər öldürdü onu Bilənlər öldürdü onu. Dua etdiyim əllərim Boşa çıxdı Çıx-daş oldum Daşları yonub, Sitayiş etdim; Dualarımdan daş əskilməsin deyə!
Və bir gecə qar yağırdı...
...Və bir gecə Qar yağırdı... Küçələrin düşüncəsi Zərrə-zərrə Ağarırdı. Qıvraq-qıvraq yeriməyə Ayaqlarım da utanırdı. Bütün gecə Küçələrdə Bir məniydim, Bir də sən. Bir də... Arxamca gələn soyuq izlərim, Mən titrəyə-titrəyə... Sən dönmüşdün Ağ ləçəkli siqaretə Dodağımda alışarkən, Tüstü olub Dumanlara qarışırdın. "İçərimdə nəfəs-nəfəs Can verirdin bədənimə" Hər bir poku vuran zaman; Kökünü mən anlayırdım. Bütün gecə Küçələrdə, Varlığımı danlayırdım. İndi də sən Qar yağanda Küçələrin baxışında Yaşayırsan dodağımda Yana - yana...
Məlihə Əzizpur
***
Yavaş-yavaş bizə çatmaqdadır sıra! Hanı... Təpəgözlər gözünü kim doyura biləcək ki? Bir gecə oğurlan mənə! "Ay boz çuxa, çal papaq, çit arxalıq gül oğlan" "Dədə" insan demədi bizlərə ya? belə ki bəlli olur Elə qınsız qılınc ilə bitəcək Qar/daş/lıq (ya qaranlıq ya ışıq) Və sonunda dədə gəldi adını qoydu: "VƏTƏN"!.. "Atını yan çək top qara birçək hamıdan göyçək Gül oğlan!"
Ay üstündəki ulduz
Bu ay üstündəki ulduz kimə baxar böylə? Beyni lüt əyni lüt cılxa çılpaq alaca yuxumda boylanaraq içimə baxdı. ərkək səsində yoluxucu bir doğmalıq imli imlər yerində öz adımla çağırda məni oooooooyyy mininə minmiş sonuncu yəcucun sonuncu törəsi qulaqlarının biri yorğanı, biri - döşəyi, qaraca saqqalın ağarmamışkən ağca dişlərin qaralmamışkən adına çapdığın o hansı ad yox bəlli bilgil sonuncu yəcucun sini burdadır başına qılıncını sancacaqsan sanc daşına adını yazacaqsan yaz yeddinci çaparın yeddinci atının nalları düşmüş aşılası yol deyil adını daşlara yazmışların qılıncının uca kölgəsi!
"At dırnağında gəlirəm çoxdandı aşmışam kölgəlikləri acunun alnında ağaran yollardır adımız.
Aşdı sonuncu sini başına qılıncını sancmadan, aşdı uca kölgəni daşına adını yazmadan yollar tanığımız olsun! deyib keçdi". Dili öz dilimdir adı öz adımdır mənmi söyləmişəm söylənənləri? Qutlu adı qutluqdur adına sığınar and yeri qılıncı olar at üstə doğar at üstə ölər törəmiz öyrənmədimmi? Öyləsə qaraca ağını içimə axıdan bu hansı məndir?
Acunun alnında ağarar yollar səssizcə düşər ay işığı çəpərlər üstə qurdun ulam çağıdır beş boyanın birləşim dönəmi, qalın ağacı boyunca tanığı yollar olan adına sığınan qutlu adı qutluqdur durduqca durar.
Səid Muğanlı
***
Gözlərin, ala göz mahnı Gözlərin ölüm ensiklopediyasıdır Və qadınlığın, tarıxın ikinci yarısı! Üşüyürəm, məni bağrına bas Lənət olsun o mavi gözlərinə Sən ölümlə yaşamın dönüş nöqtəsisən Qucağın əmniyyətdir gözün - terrorist!
Türkan Urmulu
1)
Bu da "Səni Sevirəm" dediyimdən sonra Çəkdiyim ilk siqara Bütün gecələrim dumanla dolsa Dəyər...
2)
Satdım Ankaranın bütün gülüşlərini Bir damla göz yaşıma! Sənin için axdı ya....
3)
Niyə sarıb saxlayım, Sonra da ağlayım səni Dodaqlarımdan daşan sözcüklər! Şərab keflisi şeirimsən Yazacayam Kimə nə?!
Alma Muğanlı
***
Güzgüm əlimdə Dalğalar üstə gedirəm Dalğalar sahildən gedir dənizə sarı Dəniz bir çəllək sevinc pay verir mənə Və gözlərim güləndə hər şey dəyişir Dalğalar dönür Yenidən sevilirəm, Yenidən sevirəm Dodaqlarım gülümsəyir Tarım yenidən çalır, güzgüyə baxıram Heç bir şey dəyişilməyib Güzgülər yenə məni ağlağan kilkəli qız göstərir Bir də baxıram güzgüdə bir şey dəyişilib Sevinc bir yamaqtək utancaq ürəyimə tikilib.
***
Göy tutqun! Yer - qaranlıq! Bir sınıq gəmi! Bir cırıq yelkən! Bir kiçik dənizdə!... Dalğa çəkdi onları öz içinə... Hamı gəmiyə ağladı! Kim bildi ki günəş Gəminin içində gizlənmişdi.
***
Paltarlarımı İp üstünə sərmişəm! Yel əsir, Paltarlarım dalğalanır... Onları geyirəm, Dənizə bənzəyirəm!...
***
O tay - mavi dənizlər! Bu tay - yaşıl ormanlar! Ayla, günəş şəkli ilə Arada Araz Qıpqırmızı qızarıb!
***
Sən - günəş, mən - ay, Hərdən yarıyam, hərdən yarıdan da az, Ancaq sən bütövlükdə yaşayırsan, Sən Və yalnız, sən Göyə və yerə nur səpələndirirsən və gündüz doğursan Mən qaranlıq gecənin az işığını da səndən alıram, Amma Mən AZƏRBAYCAN bayrağının üstündə ulduzla yaşayıram Və sən Mavi göylərdə sapsarı quruyubsan.
|
|