|
Çağdaş gürcü ədəbiyyatının məşhur nümayəndələrindəndir; şair, yazıçı, tərcüməçi və art-tənqidçidi; 1966-cı ildə Tiflisdə anadan olub; yeddi şer kitabının , roman və iki hekayə toplusunun, habelə iki tərcümə kitabının -"Amerika şairləri" və "Suzan Zontaqın esseistikası" toplularının müəllifidir; əsərləri rus, ingilis, alman, fransız, portuqal, alban dillərinə çevrilib və nəşr edilib; Moskva, 38-ci Rotterdam Beynəlxalq Poeziya festivallarında iştirak edib; "Saba" mükafatı laureatıdı; "Mravalsakoni Qvekana" ("Çoxsimalı ölkə") dərgisinin baş redaktorudu.
Əgər otuz iki yaşındaykən
Əgər otuz iki yaşındaykən, Məhz bu dəqiqə, elə indi öyrənsəydim ki, hamımız öləriyik, Əvvəldən də tanıdığım hər şey- Əşyalar, evlər, küçələr və şəhərlərin obrazı: qol saatları, boşqablar, afişalar, əcdadlarımın fotoportreti, uşaq manejləri, ayaqqabılar və şütüyən maşınlar necə də dəyişərdi.
Əgər bu gün, otuz iki yaşındaykən, seyrəlməkdə olan saçla, xəstə böyrəklərlə mən ilk dəfədi ki, "Ölüm" sözünü eşitsəydim; . -Anam, bacım, arvad, uşaq, küçədəki adamlar, dostlar, tanışlar, əməkdaşlar- onlar mənim nəzərlərimdə necə də dəyişərdilər- mən onların danışığını, baxışlarını, tövrlərini qəlbimdən necə silə bilərdim, necə qopardardım!
Dözərdimmi? Dözməzdimmi?
Əgər bu gün, otuz iki yaşındaykən, məhz bu dəqiqə kimsə mənə ilk dəfə desəydi ki, gec, ya tez, biz hamımız öləcəyik, onda mənim qəlbimdə gözlərimdə, barmaqlarımın ucunda nə baş verərdi… Mən bu vəfalı yazı masamla ayrılığa necə tab eləyərdim ? Ya da hansı ləzzətlə sümürərdim siqareti, və ya hamamda isti su şırnağı altında necə dayanardım, qızımın balaca əllərini necə öpərdim, yaxud maaşa qədərki günləri sayardım, cibimdəki xırda-xuruşu hesablayardım, necə rəqs edərdim, necə öpüşərdim, necə, bilsəydim əgər,bilsəydim, bilə bilsəydim, təpədəki günəşə zillənməkçün Başımı geriyə necə atardım…
|
|