|
ƏLƏKLƏR BOŞ ƏLƏNİR
Ha çırpıl daşdan - daşa Ha qayna, coş, ələnir; Alt unsuz, üst kəpəksiz - Ələklər boş ələnir... İş aşmır niyyət ilə, Hissin köməyi olmur... Pisliyi yox edəsən Köklü - köməcli, olmur; Ələklər boş ələnir... Havaya danışanlar, - Havayı laf edənlər - Sözün ucundan tutub Ucuzluğa gedənlər, Ələklər boş ələnir... Günlər ağa, qaraya Boyanıbdı boyaqsız... Di gəl, ocağa bağla Bir kəsi od - ocaqsız; Ələklər boş ələnir... Kürk günə yanır necə; Can qızdırmaq çətindi... ...Bir anı gözləyirsən; Bəlkə keçib - ötübdü; Ələyin boş ələnir, Ələyin boş ələnir!..
SÜRƏT QATARI
Sürət qatarı, məni İrəli apar görüm. Bir fikirdən arala, Xəyaldan qopar görüm... Bu sürətdən çaşmışam, Düşünürəm də bəzən; Hisslərimdən nə qədər Uzaqlaşa bildim mən? Kimisə qabaqlayıb Ötmək asandan asan. Olarmı bir bəlanın Üstündən adlayasan. Keçib durasan öndə, Kədər qala arxada, Görəsən ki, su gəlib Qurumuş arxlara da?!.
GECƏ QATARINDA
Gecədə bir qəriblik... Ürəyim olmur aram. Sanıram qatarı da Bir nisgildi aparan...
Təkərlər ritm tutub; Bəxtə - bəxtdi bu həyat... Yer - göyü saran zülmət Gündüz də varmış, heyhat...
Fit səsinə bir haray, Döyəclənir relslər. ...Hər an bir qəza gözlə, Gözləmir qəza - qədər!..
HANI O DAĞLAR...
Aydın müəllimə Dağdı o dağlar... Hanı O kələ - kötür daşlar Bax, əzsə ayağımı Ürəyim rahatlanar...
Kötüyündə köntöylük, Qayasında qabalıq - İncə, zərif duyğular Doğuran nahamvarlıq!..
Dar - dolaşıq cığırlar, Əyri - dolay o yollar Deyər: - Əyriliyi qoy, Burdan düzgünlük apar...
Dərə - zülmətxanalar, Gözqaraldan yarğanlar; Gördüm ki, elə əsl İşıq qaynağı - onlar!..
GÖRƏCƏYİN VARMIŞ
Çiyninə dağ yüklənir; Yüngül bir söz də ağır... Hayına hay gəlməyir, Elə boş səsin çıxır...
Yayında, yazında qış, Şaxta - sazaq hökmlü. Bax, çılpaq adamların Bu da yarpaq tökümü...
Qovur, ya qovulursan? Olsaydın bəxtiyeyin... Baxacağın heç nə yox, Var imiş görəcəyin...
VAXT DÖYÜR QAPINI
Eşit, vaxt döyür qapını, Nə şöhrət bildin, nə də şan... Tanıyırlar bir az səni, Xeyli tanınmaz olubsan...
Sanasan bir sehirli əl Nə işləyir üzünü, bax; Gətirmirsə də naxışın Naxışlayır üzünü, bax...
Sükuta bürünüb bu ev, Eşik, vaxt döyür qapını. Eşitmirsən? Amma yenə Eşit, vaxt döyür qapını...
MƏHBƏS
Məhbəs divarının bu üzündəyəm, Başımın dumanı götürülməyir. Məhbəs divarları uca, çox uca Di gəl ki, ucalıq ola bilməyir...
...Ey məhbus qardaşlar! Sizin birinizəm - qıraqda qalan. Ürəyi işləyən, işsiz dolanan, Gözü hey axtaran, soraqda qalan...
Çoxdu işığınız, Amma qaranlıq da siznəndi, baxın. Üzünüz - gözünüz Bir - biriniz üçün güzgüdü, baxın...
DƏRYALAR HEÇ SU VERMƏDİ
Masa. Qələm. Bu da varaq... Amma arada söz yoxdu... Varaq varılmaz yerlərə Görək, harada biz yoxuq...
Yaşamaq yanmaqmı təkcə? O həm də sönməkdi, sönmək. Pisdən də pis, Ən dəyərsiz olub da Gözə görünmək...
Dəryalar heç su vermədi, Ümid damcılara qalıb. Bəzən elə küt - kəsərsiz Sözdən dərin yara qalıb...
Qanı yoxmuş qansızların... Böyük də var lap kiçik ki... Gör fələk də biçdiyini Bir biçəndə yüz ölçür ki?!
|
|