|
Kəndİm haqqında inşa
Köhnə,
Tavansız,
Təmirsiz
evimiz qədər doğma,
Nənəmin qulpuqırıq qazanında bişən
dovğa qədər dadlı,
Gecənin səhərlə öpüşməsindən doğulan
günəş işığının altında xumarlanan
itimiz qədər əziz,
Heç nə ola bilməz mənə, kəndim!
Hər səhər tozlu yollarında
mürgüləyən tək-tük ayaq izlərinin
qarşısındakı bir topa qoyun sürüsü qədər
ümidli,
Sərhəd tanımayan boz atların qədər
əsəbi,
Səhər-səhər şehli otlarında
cikkildəşən sərçələr qədər şəkər,
Heç nə ola bilməz mənə, kəndim!
Ürəyinin başındakı köhnə qəbiristanlıq
qocalar evindi sanki,
Hər dəfə maşınla yanından keçəndə
düşüb izn alıram,
Qoynunda uyumaq üçün,
Yaşlı qəbirlərindən, kəndim!
Nə olsun ki, işığın tez sönür,
qazın yoxdu.
Nə olsun ki, məktəbin uçuqdu,
Dərs oxuyan yoxdu,
Yenə səndən əziz,
Heç nə ola bilməz mənə, kəndim!
Ay ana kəndim, ana kəndim
Ay nənə kəndim, nənə kəndim
Ay oba kəndim, oba kəndim
Ay baba kəndim, baba kəndim
Kəndim, oy...
SƏRHƏD
Yaşamağın çətinliyini
Anam məni bələyəndə bilmişəm.
Onda ayaqlarım anladı ki,
bu dünyada sərhəd var...
GƏNCLİK
Bar,
Sərinləşdirici içkilər,
Gözəlçələr və ya fahişələr
Və sağ tərəfdə əyləşmiş
günü 10 manata fəhlə işləyən
gənclik.
PİŞİK
Ölümün üzünə gülür pişik
Maşın təkərinin kölgəsində.
QAR DƏNƏSİ
Bu səhər
Bir qar dənəsi öldü
Burnumun ucunda.
ÇÖRƏK DÜKANI
Həmişə adamlar sürücüyə
çörək dükanının önündə saxla deyirdilər.
İndi çörək dükanı yoxdu, orda
avtobus dayanır
çörək dükanının xatirəsi önündə.
QADIN
Qırmızı işıqdı gözəl qadınlar.
Sürücülər gördümü -
basırlar əyləci,
dururlar qarşısında
ƏS
Kədər gözlərimdən
Yarpaq kimi asılıb.
Sənsə küləyisən onun,
Əs,
Bəlkə dağıtdın
Gözlərimdən asılmış kədəri.
|
|
