|
***
Səndən ötrü darıxmaq deyil bu, daha ajı və dəhşətlidir. Hər gejə evə gələndə, əlimi qapının dəstəyinə atanda, bütün əylənjələri geridə qoyub xarabama çatanda duyuram bu ajını. Sən heç vaxt qapını arxadan bağlamazdın. Qapı həmişə üzümə açıq olardı. Nəfəsin qapının o üzündən yandırardı məni... Səndən ötrü darıxmaq deyil bu, daha üzüjü və dəhşətlidir. Yuxulu əllərimi balışına vətən xainini qəbrə tullayan kimi tullayıram. Səhərəjən buz kimi yataqda it kimi ulayıram. Qonşum deyir ki, bu gejə bir köpək bizi yatmağa qoymayıb. Qayıt, məni saçlarınla yuvama zənjirlə. Həsrətindən köpək olduğumu biləjəklərindən qorxmuram. Bu, gej-tez hamıya çatajaq. Sahibsiz olduğumu bilsələr, hərə bir daş atajaq.
|
|